De hulpvrager wordt in contact gebracht met zijn of haar eigen gevoelens door ‘aanraken’ in het gesprek of door ‘directe’ (lichamelijke) aanraking. In ‘aanraken’ in het gesprek (verbaal) wordt grote waarde gehecht aan het voelen, doorleven en uiten van onderdrukte emoties. Lichamelijke aanraking kan de cliënt helpen om te leren luisteren naar haar/zijn lichaam in plaats ervoor af te sluiten. Wanneer je bijvoorbeeld tegen een grens aanloopt in het leven geeft je lichaam signalen af, zoals moeheid, prikkelbaarheid, hoofdpijn, vastzittende schouders, nek en/of rugpijn etc. Het is de kunst om jezelf en deze signalen serieus te nemen en te herkennen.

Dit kan uiteindelijk resulteren in opruiming van traumatisch ‘oud zeer’ en een mogelijk op gang brengen van een gestagneerd ontwikkelingsproces, waardoor de klachten hanteerbaar kunnen worden of een plaats krijgen in het leven en wel zo, dat het leven draaglijk wordt.

Deze begeleiding kan onder meer gegeven worden bij:

Trauma’s ten gevolge van mishandeling en/of seksueel misbruik:
na schokkende ervaringen in je jeugd en/of later, zoals aanranding, incest, verkrachting, intimidatie.
Angstklachten:
fobische klachten, hyperventilatie, sociale angst en onzekerheid.
Stress/Depressie:
overbelasting; opgebrand zijn; slaapstoornissen; moeheid; depressiviteit; schuldgevoelens.
Rouw-en verliesverwerking:
na verlies van een dierbare; bij plotselinge of ernstige ziekte.
Relatieproblemen:
huwelijksproblemen; relatieproblemen met anderen dan je partner.